Ве́рбніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ве́рбніца
Р. Ве́рбніцы
Д. Ве́рбніцы
В. Ве́рбніцу
Т. Ве́рбніцай
Ве́рбніцаю
М. Ве́рбніцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)