Верачаго́шч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Верачаго́шч
Р. Верачаго́шча
Д. Верачаго́шчу
В. Верачаго́шч
Т. Верачаго́шчам
М. Верачаго́шчы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)