Вайні́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вайні́лава
Р. Вайні́лава
Д. Вайні́лаву
В. Вайні́лава
Т. Вайні́лавам
М. Вайні́лаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)