Бярэ́віца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бярэ́віца
Р. Бярэ́віцы
Д. Бярэ́віцы
В. Бярэ́віцу
Т. Бярэ́віцай
Бярэ́віцаю
М. Бярэ́віцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)