Бялё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бялё́ва
Р. Бялё́ва
Д. Бялё́ву
В. Бялё́ва
Т. Бялё́вам
М. Бялё́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)