Бялы́нец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бялы́нец
Р. Бялы́нца
Д. Бялы́нцу
В. Бялы́нец
Т. Бялы́нцам
М. Бялы́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)