Бяла́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бяла́ўка
Р. Бяла́ўкі
Д. Бяла́ўцы
В. Бяла́ўку
Т. Бяла́ўкай
Бяла́ўкаю
М. Бяла́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)