Бязбо́жнік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бязбо́жнік
Р. Бязбо́жніка
Д. Бязбо́жніку
В. Бязбо́жнік
Т. Бязбо́жнікам
М. Бязбо́жніку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)