Бутры́маўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бутры́маўка
Р. Бутры́маўкі
Д. Бутры́маўцы
В. Бутры́маўку
Т. Бутры́маўкай
Бутры́маўкаю
М. Бутры́маўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)