Бутраме́еўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бутраме́еўка
Р. Бутраме́еўкі
Д. Бутраме́еўцы
В. Бутраме́еўку
Т. Бутраме́еўкай
Бутраме́еўкаю
М. Бутраме́еўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)