Бро́нніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бро́нніца
Р. Бро́нніцы
Д. Бро́нніцы
В. Бро́нніцу
Т. Бро́нніцай
Бро́нніцаю
М. Бро́нніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)