Бра́кава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бра́кава
Р. Бра́кава
Д. Бра́каву
В. Бра́кава
Т. Бра́кавам
М. Бра́каве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)