Бераставі́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бераставі́ца
Р. Бераставі́цы
Д. Бераставі́цы
В. Бераставі́цу
Т. Бераставі́цай
Бераставі́цаю
М. Бераставі́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)