Беліно́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Беліно́к
Р. Белінка́
Д. Белінку́
В. Беліно́к
Т. Белінко́м
М. Белінку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)