Бе́льчыца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бе́льчыца
Р. Бе́льчыцы
Д. Бе́льчыцы
В. Бе́льчыцу
Т. Бе́льчыцай
Бе́льчыцаю
М. Бе́льчыцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)