Балду́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Балду́к
Р. Балдука́
Д. Балдуку́
В. Балду́к
Т. Балдуко́м
М. Балдуку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)