Бабаве́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бабаве́нка
Р. Бабаве́нкі
Д. Бабаве́нцы
В. Бабаве́нку
Т. Бабаве́нкай
Бабаве́нкаю
М. Бабаве́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)