Аўчы́нкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Аўчы́нкава
Р. Аўчы́нкава
Д. Аўчы́нкаву
В. Аўчы́нкава
Т. Аўчы́нкавам
М. Аўчы́нкаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)