Атве́рніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Атве́рніца
Р. Атве́рніцы
Д. Атве́рніцы
В. Атве́рніцу
Т. Атве́рніцай
Атве́рніцаю
М. Атве́рніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)