Асі́навіца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Асі́навіца
Р. Асі́навіцы
Д. Асі́навіцы
В. Асі́навіцу
Т. Асі́навіцай
Асі́навіцаю
М. Асі́навіцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)