Астраме́чава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Астраме́чава
Р. Астраме́чава
Д. Астраме́чаву
В. Астраме́чава
Т. Астраме́чавам
М. Астраме́чаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)