Ару́ба

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ару́ба
Р. Ару́бы
Д. Ару́бе
В. Ару́бу
Т. Ару́бай
Ару́баю
М. Ару́бе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)