Абчу́га

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Абчу́га
Р. Абчу́гі
Д. Абчу́зе
В. Абчу́гу
Т. Абчу́гай
Абчу́гаю
М. Абчу́зе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)