усклы́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усклы́чаны усклы́чаная усклы́чанае усклы́чаныя
Р. усклы́чанага усклы́чанай
усклы́чанае		 усклы́чанага усклы́чаных
Д. усклы́чанаму усклы́чанай усклы́чанаму усклы́чаным
В. усклы́чаны (неадуш.)
усклы́чанага (адуш.)		 усклы́чаную усклы́чанае усклы́чаныя (неадуш.)
усклы́чаных (адуш.)
Т. усклы́чаным усклы́чанай
усклы́чанаю		 усклы́чаным усклы́чанымі
М. усклы́чаным усклы́чанай усклы́чаным усклы́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)