Жму́ціць ’скупіцца’ (Бялын., Яўс.). Рус. урал. жмути́ться ’тс’. Адсубстантыўны дзеяслоў ад наз. жмут2 з суфіксам ‑і‑ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)