Вісельніца ’вісельня’ (Бяльк.), рус. арханг., смал. висельница, славац. viselnica, славен. visẹ̑łnice, балг. виселица. Утворана ад назоўніка ві́сельня (гл.) і суф. ‑n‑ica.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)