*Вяце́льнік, веце́льнік ’галінкі вярбы’ (КСТ). Рус. дыял. ветельник ’тс’ (Даль). Ад ветла (*ветельны?), форма з аднаўленнем е па аналогіі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)