Вало́к1 ’каток’ (Яруш., ДАБМ, 825). Да вал3.

Вало́к2 ’папярочная планка ў граблях’ (Шатал.); ’частка грабель’ (Выг. дыс.); ’ворчык’ (Мат.). Да вал3.

Вало́к3 ’доўгія вузкія кучы сена’ (БРС, КЭС, Янк.₂). Да вал4.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)