Валака́ ’зыбкае балоцістае месца’ (Яшк.), рус.волока ’заросшы лес у нізіне’ (КЭС). Хутчэй за ўсё да валога3 ’дрыгва’ (гл.), збліжанага з валока ’зямля; мера зямлі’. Параўн. у семантычным плане рус.волок ’гушчар’ і волока ’прыстасаванне для выцягвання бярвення з гушчару’.