Verbum

Ту́лка ₁ ‘жалезная трубка ў коле, у якую ўстаўляецца вось’ (лудз., Сл. ПЗБ). Да тул ₂, гл. утулка. Параўн. таксама тулейкі (гл.).

Ту́лка ₂ ‘паляўнічая стрэльба’ (Мат. Гом.; Цярохін, Охота). Ад назвы горада Тула (месца вырабу).