Трымката́ць ‘тромкаць, наігрываць’ (Нар. Гом.). Да тры́мкаць (гл.) з суф. ‑от‑ (‑ат‑), што выражае інтэнсіўнасць дзеяння.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)