Verbum

Трусе́я ‘баязліўка’ (Мат. Гом.). Да трусіць ₁ ‘баяцца’, трус ₁ ‘баязлівец’ з рэдкім суф. *‑ěja для абазначэння «жаночых прафесій» (Таўлава, Metods of Etymological Practice, 50) або асоб жаночага полу, “паводле ўласцівага ім дзеяння”, з экспрэсіяй зніжанасці (Сцяцко, Афікс, наз., 36).