Талы́х — імітатыў, перадае язду па няроўнай паверхні: талы́х‑талы́х‑талы́х (полац., Нар. лекс.), талы́хаць (талхъць) ’ісці кульгаючы’ (мёрск., там жа). Гукаперайманне, параўн. талалыхаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)