Студэ́нт ‘навучэнец вышэйшай навучальнай установы’ (ТСБМ, Ласт., Байк. і Некр.; ашм., Стан.), ‘вучань, навучэнец’ (Нас.). Ужо ст.-бел.студэнтъ (1597 г.) з ст.-польск.student (Булыка, Лекс. запазыч., 159), якое з лац.studēns, ‑ntis ‘той, які стараецца’; гл. Фасмер, 3, 787.