Скры́дня ‘крыга’ (валож., Сл. ПЗБ). Кантамінацыя скрыга з асновай скрыд-, якая ў скрыдэль (гл.), аформленае суф. ‑н(я).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)