Скла́пка ‘стрэмка’ (круп., Жыв. сл.). Відаць, да скабка1 (гл.) пад уплывам склобка ‘скобля’ (гл.), параўн. укр. засколобипи ‘застраміць’ (< *skolbiti, гл. Варбат, ОЛА, Исследов., 1975, 137). Да змяшэння асноў параўн. скабі́ць і скло́біць ‘скрэсці бульбу’ (Мат. Гом.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)