Руж 1 ’румянец’: руж на шчоках (Гартны). Гл. ружовы.
Руж 2 ’румяны’ (Ласт.). Праз польск. ruż ’тс’ з франц. rouge ’чырвоны’ (Брукнер, 470).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)