Ра́бка 1 ’жанчына з вяснушкамі на твары’ (Сцяшк., Юрч. СНЛ), ’аса’, ’плямістая карова’ (ТС), ’сабака рабой поўсці’ (Варл.). Ад рабы́ (гл.).
Ра́бка 2 ’самка рабчыка’ (ТС). Гл. рабчык 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)