Прызя́бнуць ’прыхапіць лядком’: быстры речки призябнули, ручаёчки ни цекуць (Дзмітр.). Да зя́бнуць ’мерзнуць’ (гл.) < прасл. *zęb(nǫ)ti з пашырэннем семантыкі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)