◎ Прапашча́ ’той, хто прападае’ (Касп.). З рус. пропащий, незалежн. дзеепрым. цяп. часу ад дзеяслова пропасть (гл. прапасці).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)