Пра́днік, пра́льнік., пра́ньнік ’пранік’ (чырв., З нар. сл.). Гл. пранік. Форма праднік з праньнік у выніку дысыміляцыі нн > дн.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)