◎ Пні, пнеўе, пяюхі, ппушкі, пташкі ’адросткі пер’яў пасля лінькі’ (круп., Нар. сл.; в.-дзв., Сл. ПЗБ; Юрч. СНЛ; ЛА, 1). У выніку семантычнага пераносу з пень ’пень’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)