◎ Плашчы́ ’бярвёны ў глухой сцяне, у прасле’ (івац., ЛА, 4). Утворана ў выніку рэдэрывацыі з плашчакі (гл.), як, напрыклад, фляга < фляжка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)