◎ Пі́мпа, пімпя ’кнігаўка’ (брасл., Сл. ПЗБ; астрав., Сцяшк. Сл., ЛА, 1). Балтызм. Параўн. літ. pempė ’тс’ (Грынавяцкене, Сл. ПЗБ, 3, 519).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)