Verbum

Пільча́к ₁ ’кароткая верхняя вопратка з грубага даматканага сукна’ (ТСБМ; стаўб., Нар. сл.). З пінджа́к < пінжа́к (гл.) пры ад’ідэацыі пальто́.

Пільча́к ₂ ’пільшчык’ (рас., бялын., ЛА, 3). Да піліць ₁ (гл.). Суф. ‑ак называе асобу паводле яе занятку.