Пігу́лка, піґу́лка, піґу́лчына ’пілюля, таблетка’ (Яруш., Нас., Сцяшк. Сл., Сл. ПЗБ; лун., Шатал.; віл., Жыв. сл.; Скарбы; міёр., Нар. словатв.). З польск.pigułka, якое ў форме piguła узнікла ў выніку распадабнення з piluła, — апошняе з лац.pilula ’шарык’ < pila; параўн. ням.Pille ’пілюля’ (Брукнер, 413).