Перахо́ў (піряхо́ў) ’перахоўванне, хаванне ад каго-небудзь’ (Юрч. СНЛ), укр.перехо́в ’хаванне, укрывальніцтва’. Суадносіцца з польск.przećhow, przechówek ’тс’, якія з зах.-прасл.*xovati > бел.хава́ць (гл.). Сюды ж перахоўка ’пераклад рэчы з аднаго тайнага месца ў другое’, ’тайнае трыманне пад вартай’ (Нас.).