◎ Паву́тка, паву́шка ’павіліца’ (Шатал.), паўтка, паву́тка ’тс’ (Сл. Брэс.). Ад асновы павут‑ (параўн. павута, павуцінне) з суф. ‑ка, ‑ушка. Параўн. семантычна укр. паву́тица ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)