Паломнік ’багамолец, які вандруе па так званых святых месцах’ (ТСБМ). Рус.пало́мник, ст.-рус.книга паломникъ ’апісанне паломніцтва’. Ад лац.palma ’пальма’, выконваючай вялікую ролю ў вялікадневай абраднасці. Параўн. франц.paumer, італ.palmiere ’насіцель пальмы, паломнік’ (Праабражэнскі, 2, 10; Фасмер, 3, 193).