Нацу́рудзі́ць экспр. ’наліць’ (ТС). Параўн. цурулець ’стру- меніць’ і іншыя ўтварэнні з коранем цур‑, што перадае гук вадкасці, якая льецца струменьчыкам, гл. цурком, цурок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)